Wielki Post to czterdziestodniowy okres roku liturgicznego, który poprzedza chrześcijańskie obchody Paschy Jezusa – tajemnic Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Wielki Post trwa od Środy Popielcowej do Mszy Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek). Jego celem jest przygotowanie wierzących do obchodu pamiątki odkupienia świętowanej w szczególny sposób w czasie Wielkanocy. Istotę tego przygotowania stanowi wezwanie do pokuty i nawrócenia. Pomocą, jaką w trakcie Wielkiego Postu niesie wierzącym Kościół, są nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali oraz rekolekcje wielkopostne, stwarzając okazję do korzystania z sakramentu pojednania.
Czterdziestodniowy post (liczba ustalona w IV wieku) rozpoczyna Środa Popielcowa. Według obrzędów katolickich tego dnia kapłan posypuje głowy wiernych popiołem. Tradycja posypywania głów popiołem na znak pokuty pojawiła się w VIII wieku. W XI wieku papież Urban II uczynił go obowiązującym zwyczajem w całym Kościele. Wówczas postanowiono, że popiół będzie pochodził z palm poświęconych w Niedzielę Palmową z ubiegłego roku. Obrzęd ten ma miejsce w czasie liturgii słowa po homilii i zastępuje akt pokuty. Wierni zbierają się przy stopniu komunijnym, a kapłan posypując ich głowy mówi: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię lub prochem jesteś i w proch się obrócisz. W Środę Popielcową katolików obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych (od 14 roku życia) i post ścisły (między 18 a 60 rokiem życia), czyli ograniczenie liczby posiłków do syta do jednego w ciągu dnia.

Módlmy się, aby czas Wielkiego Postu w Nadzwyczajnym Roku Miłosierdzia rozbudził prawdziwą skruchę za wszystkie złe czyny i szczere pragnienie bycia dobrym i miłosiernym ze względu na Pana Jezusa.